- έκτομος
- -η, -ο (Α ἔκτομος, -ον)1. ο εκτετμημένος, ο εκτομίας, ο ευνούχος2. το ουδ. ως ουσ. το έκτομονφυτό φαρμακευτικό με δυσάρεστη οσμή και πικρή γεύση, ελλέβορος ο μέλας ή ο ανατολικός.
Dictionary of Greek. 2013.
Dictionary of Greek. 2013.
отърѣзаниѥ — ОТЪРѢЗАНИ|Ѥ (9), ˫А с. Отрезание, отсечение: аще недѹга ради некоего. на ѿрѣзани [так!] понѹженъ бѹдеть. неповиненъ есть. КР 1284, 171в; ѹдъ ѿрѣзанье. (τὴν ἐκκοπήν) ПНЧ к. XIV, 153в; Въ фригии бѣ капище арѣ˫а. в немьже празднующе фригии… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)